آیا عملکرد از نتیجه مهم تر است؟

خیلی از روانشناسان ورزشی و ورزشکاران بزرگ بر این معتقدند که ورزشکار برای کاهش استرس و افزایش اعتماد به نفس و تمرکز و همچنین لذت بردن از تمرین و مسابقه، بهتر است که در تمرین و خصوصا مسابقه بر عملکردی که باید داشته باشد تمرکز کند. من هم تا حدود زیادی با این نظر موافق هستم. اما چند نکته مطرح می کنم و خودم هم توضیحات مختصری راجب آنها می دهم تا ورزشکاران به اشتباه نیفتند، البته نیاز هست که شما هم در مورد این سوالات و نکته ها تفکر عمیقی داشته باشید:

 ورزشکاران باید یاد بگیرند و بلد باشند که اجرای یک عملکردِ خوب را به یک نتیجه خوب برسانند:

بعضی از ورزشکاران هستند که فقط در مسابقات سطح پایین و در تمریناتِ درون باشگاهی یک عملکرد خوب دارند و در آنجا به یک نتیجه خوب می رسند و مربیان هم از آنها راضی هستند اما در مسابقات مهم و در شرایط حساس مسابقه و در مقابل رقیبان مهم به آن نتایج و افتخارات و قهرمانی هایی که لیاقت و توان آن را داشتند نمی رسند. ورزشکار باید یاد بگیرد که آن عملکرد خوب در تمرین را به یک نتیجه خوب در مسابقه هم برساند. صحبتی که من همیشه تکرار می کنم:

ورزشکار خوب ورزشکاری است که بتواند مسابقه خود را در تمرین، تمرین کند، تمرین خود را در مسابقه تمرین و اجرا کند.

یکی از بهترین راهکارها یا شاید بهترین راهکار شبیه سازی و تصویرسازی مسابقه در تمرین است. خیلی ها تصور می کنند که تصویرسازی یعنی ورزشکار یک گوشه خلوت بنشیند و آنجا تصویرسازی کند. شما می توانید تصاویری را در ذهن تان بسازید و احساساتی را در ذهن تان بوجود بیاورید که وقتی که وارد باشگاه می شوید احساس کنید که وارد مسابقه شده اید، وقتی که با هم باشگاهیِ تان تمرین می کنید احساس کنید و تصور کنید که در مقابل رقیب تان هستید و در یک مسابقه مهم قرار دارید و با این شرایط باید تمرین کنید  با وجود این شرایط باید بیشترین تلاش تان را به کار بگیرید تا بهترین عملکردتان را به نمایش بگذارید که منجر به بهترین نتیجه شود.

فکر کردن به نتیجه می تواند به ورزشکار هم استرس و فشار منفی بدهد و هم انگیزه و هیجان و روحیه بالا:

البته فکر کردن مطلق به نتیجه خصوصا در شرایط حساس به ورزشکاران استرس و فشار زیادی می آود. گاهی اوقات وقتی که ورزشکار متوجه می شود که اگر در این مسابقه پیروز شود به اردوی تیم ملی می رسد یا پیراهن تیم ملی را می پوشد و به مسابقات جهانی و المپیک راه پیدا می کند، خیلی انگیزه و روحیه می گیرد و واقعا با تمام وجود از تمام توانش استفاده می کند که بهترین عملکرد را به نمایش بگذارد. اما گاهی اوقات هم هست برخی ورزشکاران در یک مسابقه مهم وقتی که متوجه می شوند اگر شکست بخورند پیراهن تیم ملی یا مدال قهرمانی را از دست می دهند دچار استرس و فشار خیلی بالایی می شوند و آن وقت نمی توانند که یک عملکرد مسلط و راضی کننده  و متمرکز را به نمایش بگذارند و به احتمال خیلی زیاد منجر به نتیجه ناراضی کننده می شود. 

پس این به طرز فکر ورزشکاران در شرایط مختلف مربوط می شود که تا چه حدی روی کدامیک از موارد تمرکز کند.

جواب مطلقی برای این مورد وجود ندارد که شما در شرایط مختلف و در مقابل رقیبان مختلف و در مسابقات مختلف، به چه چیزی بیشتر توجه کنید بهتر است؟ چون طرز فکر هر کسی با دیگری متفاوت است اما شما می توانید از طریق آزمون و خطاهایی که انجام دادید و تجربیاتی که کسب کردید به این آگاهی برسید که تمرکزتان را چگونه مدیریت کنید

 مربیان باید شناخت کافی از ورزشکاران خود داشته باشند که در هر لحظه تمرکز ورزشکار را به کدام سمت هدایت کند، عملکرد یا نتیجه عملکرد؟

معمولا به دست آوردن یک نتیجه خوب ناشی از یک عملکرد خوب است.

اما گاهی اوقات هم پیش می آید که بدست آوردن یک نتیجه خوب از تمرکز بر یک نتیجه خوب منجر می شود که ورزشکار را مجبور می کند یا تشویق می کند از بهترین عملکردش استفاده کند.

رضا خزایی هستم مربی خصوصی آمادگی ذهنی قهرمانان.