آمادگی تکنیکی، تاکتیکی و جسمانیِ بالا، آمادگی ذهنیِ ضعیف
رضا خزایی
از نظر آمادگی تکنیکی، تاکتیکی و جسمانی در سطح بسیار بالایی هستم اما توی مسابقات دچار استرس خیلی زیادی می شوم که منجر به شکست می شود.
.
مشکل اکثر ورزشکاران ایرانی اینست که مهارت و عملکرد بسیار بالایی دارند و از لحاظ آمادگی تکنیکی و تاکتیکی و جسمانی واقعا در سطح بالایی نسبت به خیلی از رقیبان خودشان هستند اما باور و اعتماد به نفس کافی ندارند که می توانند آن را در شرایط مختلف و با حریفان مختلف به کار بگیرند. اینجا دیگه مهم نیست که شما چقدر آماده هستید، بلکه مهم اینست که:
آیا می توانید آمادگی خودتان را به کار بگیرید و از آن استفاده کنید؟
جمله من اینست که:
فقط یک ذهن آماده است که می تواند آمادگی یک جسم آماده را در مسابقات به نمایش بگذارد.
شما تصور کنید که کریستین رونالدو یا لیونل مسی باور کافی نداشته باشند که می توانند یک پنالتیِ منجر به گل بزنند. آن وقت دچار استرس شدیدی می شوند و به طور ناخودآگاه دروازه بان احساس اعتماد به نفس بیشتری می کند و آنها نمی توانند یک پنالتی مسلط و موفقیت آمیزی بزنند. این در حالی است که آنها بهترین مهارت و تکنیک و تجربه را در زدن پنالتی دارند. حالا زمانی که باور قهرمانی و موفقیت آمیزی داشته باشند از تمام توان و مهارتشان برای گُل زدن استفاده می کنند.
حالا بیشتر متوجه شده اید که نقش باور در قهرمانی چقدر مهم و حیاتی است.
پس یکی از دلایل اصلی داشتن استرس نداشتن باور و اعتماد کافی به مهارت است. گاهی اوقات برخی ورزشکاران با وجود نداشتن مهارت و توان کافی می توانند که عملکرد فوق العاده ای را به نمایش بگذارند. چون آنها به آن مهارت و توانی که دارند باور و اعتماد کافی را دارند و برای همین از تمام آنچه که در اختیار دارند به خوبی و درستی استفاده می کنند و می توانند به موفقیت و قهرمانی برسند و حالا نکته جالب اینجاست که: همین موفقیت و قهرمانی خودش باعث تقویت باور و اعتماد می شود و همین تقویت باور و اعتماد باعث تمرین و تلاش بیشتر و با کیفیت تر می شود.
شما باید وقتی که تمرین می کنید با باور و اعتماد به تمرینات تان تمرین کنید. منظور من این نیست که تمرینات بی کیفیتی را انجام دهید اما همان تمرینات بی کیفیت را نیز با باور و اعتمادی انجام دهید که انگار بهترین تمرین ممکن را انجام می دهید و از تمام ظرفیتِ تمرین و امکانات و توان خودتان استفاده کنید. باز هم تاکید می کنم که:
قطعا تمرینات با کیفیت باورِ قویتر و اعتماد به نفسِ بالاتری به ورزشکاران می دهد.
پس خیلی به دنبال تمرینات با کیفیت باشید.
در نقطه مقابل می خواهم بگویم که بهترین و بالاترین کیفیت را در تمرین به کار بگیرید که بهترین و بالاترین باور و احساس را به شما بدهد و این بهترین راه برای "کنترل استرس" می باشد.
دلیل اصلی استرس خیلی از ورزشکارن اینست که رقیبان شان را بیشتر از خودشان باور دارند. به رقیبان بیشتر فکر می کنند و روی آنها بیشتر تمرکز می کنند. اما شما باید این باور را برای خودتان بسازید که توان شما در همین اندازه ای که هست کافی است و می توانید با تمرین و تلاش بیشتر آن را بیشتر از قبل کنید و نکته مهم اینجاست:
چه باور و احساسی را باید در خودتان بوجود بیارید که بتوانید آن عملکردی را که در تمرین دارید را در مسابقه نیز به نمایش بگذارید؟
این ویدیو به شما احساسِ باور و اعتماد به نفس شگفت انگیزی می دهد